W celu wzmocnienia systemowego podejścia do wolontariatu opracowana została Długofalowa polityka w zakresie rozwoju wolontariatu w Polsce, zawierająca wytyczne i rekomendacje, mające być uwzględniane w planowaniu polityk publicznych w następnych dwudziestu latach. Szkoda, że w procesie tym nie uczestniczyli doświadczeni, wieloletni praktycy, także spoza Warszawy. Dokument ten został opracowany z uwzględnieniem prawa krajowego i wspólnotowego, dostępnych wyników badań oraz dokumentów strategicznych, w tym zwłaszcza: Długookresowej Strategii Rozwoju Kraju na lata 2011–2030, Średniookresowej Strategii Rozwoju Kraju na lata 2011–2020, Strategii Rozwoju Kapitału Społecznego, Strategii Rozwoju Kapitału Ludzkiego, Strategii Sprawne Państwo, wraz z planami działań w ramach poszczególnych strategii jako dokumentami wykonawczymi. I chodź wymienia się strategie i biznes plany na modele biznesowe, to obawiam się, że wielkie ambicje zostały popełnione na papierze, a ich owoce niestety odbijać się będą jeszcze nam dosyć długo czkawką, począwszy od szkolnego wolontariatu opartego na przymusie i kolejnym bezrefleksyjnym zadaniowym “pedagogizowaniu”. Nie mam na to zgody w sobie, jako matka, kobieta, pedagog, specjalista w swojej dziedzinie.
Celem strategicznym w Długofalowej polityce rozwoju wolontariatu w Polsce jest wzmocnienie wolontariatu jako formy aktywności obywatelskiej, prowadzącej do rozwoju społeczno-gospodarczego Polski. To bardzo ambitne założenie, któremu sprostać może środowisko współpracujących ze sobą profesjonalistów, a nie wykluczających się organizacji lub pozornie współpracujących kilku graczy zajmujących się wolontariatem, nie tylko przez zasiedzenie i przyzwyczajenie, w największej niestety trosce o swój dostatek i wpływy.
Celem operacyjnym Strategii jest rozwój kultury wolontariatu, która ma szansę się rozwijać w atmosferze szacunku, partnerstwa i współpracy dla wspólnego dobra, a nie wąskiego, ograniczonego w pewien sposób grona.
Kształtowanie wiedzy, umiejętności i postaw sprzyjających rozwojowi wolontariatu może odbywać się na wiele konstruktywnych i twórczych sposobów, pielęgnując przy tym świadomość, dobrowolność, wrażliwość, inicjatywę i odpowiedzialność młodych ludzi, a przede wszystkim poczucie ich sprawstwa. Jeśli ktoś utrzymuje, że wolontariat winien obligatoryjnie obejmować wszystkich uczniów w szkolnictwie polskim, to nie kieruje się dobrem młodych pokoleń, ale wyłącznie perspektywa dotacji w tym obszarze jako podwykonawca.. niestety. Trudno jest dojść do takiego stanowiska, mając wiedzę psychologiczną, socjologiczną, pedagogiczna, odrobinę historycznej. Argument, że w Stanach Zjednoczonych tak jest i jest dobrze, dla mnie jest niewystarczający. To również i nie statystyki powinny być naszą ambicją.
1.1.1.Zwiększenie znaczenia zagadnień związanych z wolontariatem w strukturach i systemie edukacji
1.1.2. Wspieranie edukacji innej niż formalna, ukierunkowanej na rozwój aktywności obywatelskiej
Promocja idei wolontariatu
1.2.1. Budowanie pozytywnego wizerunku wolontariatu i prestiżu wolontariusza
1.2.2. Upowszechnianie informacji na temat wolontariatu
Cel operacyjny 2. Wzmacnianie organizatorów wolontariatu
Priorytet 2.1. Podnoszenie kompetencji organizatorów wolontariatu.
2.1.1. Profesjonalizacja zarządzania wolontariatem
Priorytet 2.2. Systemowe wspieranie organizatorów wolontariatu
2.2.1. Wspieranie finansowe organizatorów wolontariatu
2.2.2. Wzmacnianie współpracy i partnerstwa międzysektorowego
2.2.3. Zwiększenie bezpośredniego wsparcia dla organizatorów wolontariatu
Priorytet 2.3. Wspomaganie współpracy pomiędzy organizatorami wolontariatu
2.3.1. Ułatwianie wymiany informacji i doświadczenia pomiędzy organizatorami wolontariatu.
Cel operacyjny 3. Wzmacnianie polityk publicznych ukierunkowanych na rozwój wolontariatu
Priorytet 3.1. Budowanie przyjaznego otoczenia prawnego dla wolontariatu
3.1.1. Tworzenie nowych rozwiązań prawnych
3.1.2. Zmiany w zakresie obowiązującego prawa
Priorytet 3.2. Wzmocnienie roli wolontariatu w rozwiązywaniu problemów społecznych
3.2.1.Uwzględnienie wolontariatu w statystyce publicznej i diagnozach społecznych;
3.2.2. Rozwijanie wolontariatu, jako sposobu na inkluzję społeczną
Priorytet 3.3. Tworzenie warunków dla rozwoju wolontariatu długoterminowego w Polsce
3.3.1. Opracowywanie nowych programów dotyczących zaangażowania długoterminowego
3.3.2. Tworzenie mechanizmów zwiększających atrakcyjność wolontariatu długoterminowego
Dokument podsumowany jest rekomendacjami, podzielonymi na dwa rodzaje. Pierwszy to rekomendacje o charakterze bardziej ogólnym, natomiast drugi typ to propozycje konkretnych zmian w aktach prawnych, które doprowadzą do upowszechniania wolontariatu.
W ramach tego obszaru powołany został Zespół ds. opracowania Długofalowej polityki w zakresie rozwoju wolontariatu w Polsce. Zespół składa się z ekspertów posiadających bogatą wiedzę i doświadczenie w dziedzinie trzeciego sektora, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki wolontariatu. W skład zespołu wchodzą: Magdalena Arczewska, Grzegorz Całek, Ewa Gliwicka, Filip Pazderski, Wojciech Rustecki. W pracach zespołu uczestniczyła również gościnnie Izabela Dyakowska, ekspert wolontariatu pracowniczego i społecznego zaangażowania bGOOD Consulting.
Źródło: http://erw2011.gov.pl/